نگرش دانشجویان پرستاری نسبت به آموزش مجازی و ارتباط آن با سبک‌های یادگیری

زمینه و هدف: امروزه مقوله آموزش مجازی به عنوان آموزش از راه دور مورد توجه بسیار قرار گرفته و فرصت آموزش در خارج از مرزهای یک کشور یا دولت را برای همگان ایجاد نموده است. موفقیت آموزش مجازی بدون در نظر گرفتن دیدگاه افراد نسبت به آن، امکان‌پذیر نیست. با این وجود، نگرش دانشجویان موضوعی است که کمتر در مطالعات منتشر شده مورد توجه قرار گرفته است. مطالعه حاضر به بررسی نگرش دانشجویان پرستاری نسبت به آموزش مجازی و ارتباط آن با سبک یادگیری پرداخت. روش کار: این پژوهش از نوع توصیفی- تحلیلی بود که در آن 114 نفر از دانشجویان مقاطع کارشناسی و کارشناسی ارشد رشته پرستاری دانشکده پرستاری و مامایی رازی کرمان به روش سرشماری انتخاب شدند. اطلاعات نمونه‌ها با استفاده از پرسش‌نامه‌‌های اطلاعات دموگرافیک، سبک یادگیری Gaziano و پرسش‌نامه پژوهشگر ساخته نگرش به آموزش مجازی جمع‌آوری گردید. در نهایت، داده‌ها با استفاده از آزمون‌های آمار توصیفی (میانگین و انحراف معیار) و تحلیلی (آزمون‌های Independent t و تحلیل واریانس، ضریب همبستگی Pearson و مدل رگرسیون خطی) در نرم‌فزار SPSS مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. 05/0 £ P به عنوان سطح معنی‌داری در نظر گرفته شد. یافته‌ها: میانگین نمرات نگرش دانشجویان به آموزش مجازی 34/0 ± 30/3 بود. بیشترین فراوانی سبک یادگیری مورد استفاده در دانشجویان به ترتیب در سبک‌های دیداری، شنیداری و حرکتی با 0/50، 2/27 و 8/22 درصد مشاهده شد. در تجزیه و تحلیل رگرسیونی، سبک‌های دیداری (009/0 = P، 27/0 = b) و شنیداری (008/0 = P، 17/0 = b) ارتباط معنی‌داری با نگرش دانشجویان پرستاری به آموزش مجازی داشتند. نتیجه‌گیری: در مجموع، نگرش مثبتی نسبت به آموزش مجازی بین دانشجویان وجود داشت. همچنین، نگرش نسبت به آموزش مجازی در افراد با سبک‌های مختلف یادگیری، متفاوت بود. بنابراین توجه به نیازهای فردی و تفاوت سبک‌های یادگیری فراگیران در آموزش مجازی امری ضروری به نظر می‌رسد.